Τρίτη 30 Απριλίου 2013

Θερμές ευχαριστίες στους ιεροψάλτες των χορωδιών της εκδήλωσής μας (27-04-13)



του Ηλία Καλαϊτζή
μέλος Δ.Σ.


     Θερμές ευχαριστίες και πολλά συγχαρητήρια αξίζουν στους κύριους συντελεστές της μουσικής εκδήλωσης που διοργάνωσε ο Σύνδεσμός μας στις 27 Απριλίου 2013 << Ύμνοι από την Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα>> που δεν είναι άλλοι παρά οι ιεροψάλτες και των δύο χορωδιών.

Δευτέρα 29 Απριλίου 2013

Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος ἔρχεται (υμνολογικά σχόλια)



του Ανδρέα Κ.
θεολόγου - πρωτοψάλτου

«Ἐκ νυκτὸς ὀρθρίζει τὸ πνεῦμά μου πρὸς Σὲ ὁ Θεὸς διότι φῶς τὰ προστάγματά σου ἐπὶ τῆς γῆς».

«Ἰδού, ὁ Νυμφίος ἔρχεται ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός, καὶ μακάριος ὁ δοῦλος, ὅν εὑρήσει γρηγορού­ντα. Ἀνάξιος δὲ πάλιν ὅν εὑρήσει ῥαθυμούντα. Βλέπε οὖν, ψυχὴ μου, μὴ τῷ ὕπνῳ κατε­νεχθῆς, ἵνα μὴ τῷ θανάτῳ παραδοθῆς καὶ τῆς βασιλείας ἔξω κλεισθῆς. Ἀλλὰ ἀνάνηψον κράζουσα· Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος εἶ ὁ Θεὸς ἡμῶν, διὰ τῆς Θεοτόκου ἐλέησον ἡμᾶς».

Κάθε Χριστιανός, εἴτε κληρικὸς, εἴτε λαϊκός, ὀφείλει νὰ προσεύχεται πάντοτε κατὰ τὸ ὑπὸ τοῦ Κυρίου λεγόμενο «γρηγορεῖτε καὶ προσεύχεσθε...» (Μάρκ. Ιδ΄ 38), καὶ ὅπως ὁ Ἀπόστολος Παῦλος λέγει: «ἀδιαλείπτως προσεύ­χεσθε, ἐν παντὶ εὐχαριστεῖτε» (Α΄ Θεσσαλ. ε΄ 17, 18). Αὐτὸ ἐπιτυγχάνεται μὲ τὴν καθορισθεῖσα ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία μας ἡμερονύκτια προσευχὴ ἡ ὁποία ξεκινὰ μὲ τὸν ἐσπερινὸ τῆς μιᾶς ἡμέρας καὶ λήγει τὴν ἑπομένη μὲ τὴν ἀπόλυση τῆς Θ΄ Ὥρας τῆς ἰδίας ἡμέρας, ἡ ὁποία κατὰ τὸ Τυπικὸν τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας εἶναι ἡ σφραγὶς τῆς ἥδη ἐκκλησια­στικῶς ληγούσης ἡμέρας.

Κυριακή 28 Απριλίου 2013

Χαιρετισμός Προέδρου στην Εκδήλωσή μας (27 Απρ. 2013)




  Σεβασμιώτατε (Άρτης) , Σεβασμιώτατε (Νικοπόλεως και Πρεβέζης) ,  αιρετοί και μή αιρετοί κ. επίσημοι, αγαπητοί  εν Χριστώ αδελφοί, κληρικοί και λαϊκοί.


   Χαιρετίζοντας την  εκδήλωση, εκ μέρους των διοργανωτών, σας καλωσορίζω  και σας ευχαριστώ εκ βάθους καρδίας για την παρουσία σας εδώ.

  Ευχαριστούμε τους χορηγούς μας που είναι αναλυτικά καταχωρημένοι στο πρόγραμμα της εκδήλωσης και συνέβαλαν ο καθένας στο μέτρο που του αναλογεί στην πραγματοποίηση αυτής της συνάντησης. Ευχαριστούμε στο πρόσωπο του Μητροπολίτη μας την Ιερά Μητρόπολη Άρτας για τις ευλογίες της και για την παραχώρηση της αίθουσας του Πνευματικού Κέντρου. Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω από το βήμα αυτό το Μοναστήρι της Κάτω Παναγιάς για τη στήριξή του και όλους όσους κοπίασαν με οποιονδήποτε τρόπο για την εκδήλωση αυτή αλλά θέλουν να παραμείνουν αφανείς και ανώνυμοι.

Οι Υμνογράφοι της Μεγάλης Εβδομάδας



Πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Αθανασίου

Εισαγωγικά

   Ο εόρτιος κύκλος της Μ.Εβδομάδας κατέχει εξέχουσα θέση στο εορτολόγιο της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας. Αποτελεί «χρυσοφόρο  πνευματική φλέβα ανυπολόγιστου πλούτου και αξίας στο απέραντο χρυσωρυχείο της Ορθοδόξου πίστεως και λατρείας».(Α.Θεοδώρου).

     Οι ιεροί υμνογράφοι της Ορθοδόξου Εκκλησίας διέθεσαν όλο το ποιητικό τους  τάλαντο αλλά και όλην την ευσέβεια της ψυχής των, γιά να περιγράψουν, να εξυμνήσουν και να ερμηνεύσουν τα εορταζόμενα γεγονότα. Οι εμπνευσμένοι ύμνοι των, ψαλλόμενοι επί αιώνας ολοκλήρους στους ορθοδόξους ναούς, γεννούν  κατάνυξη και ευλάβεια στις ψυχές των Χριστιανών και τους βοηθούν να εννοήσουν και να ζήσουν κυριολεκτικά το Πάθος και την Ανάσταση του Κυρίου, να συμπορευθούν, να συσταυρωθούν και να συναναστηθούν μαζί του.

Τηλεοπτική κάλυψη της εκδήλωσής μας (27 Απρ. 2013)

Δευτέρα 22 Απριλίου 2013

Η Βυζαντινή Χορωδία Αγρινίου στην Άρτα (27 Απρ.) σε εκδήλωση του Συνδέσμου μας



Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συνδέσμου μας στα πλαίσια μουσικής εκδήλωσης που θα  διοργανώσει τις 27 Απριλίου 2013 ( Σάββατο του Λαζάρου) στην Αίθουσα Εκδηλώσεων του Πνευματικού Κέντρου της Ιεράς Μητροπόλεως Άρτης << Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος>> ομόφωνα αποφάσισε  να προσκαλέσει τη Βυζαντινή Χορωδία Αγρινίου να ερμηνεύσει επίκαιρους ύμνους. Περισσότερα για την εκδήλωση σε νεότερη ανάρτηση...


Λίγα λόγια για τη Βυζαντινή Χορωδία Αγρινίου



                                      
     Ιδρύθηκε στο Αγρίνιο το 1996. Σκοπός της είναι η διάδοση και η προβολή της Ελληνικής Μουσικής Παράδοσης (Βυζαντινή Μουσική-Δημοτικό Τραγούδι) και η διάσωση της εθνικής πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
     Η Χορωδία έχει πραγματοποιήσει συναυλίες και έχει συμμετάσχει σε  αγρυπνίες και σε άλλες λατρευτικές εκδηλώσεις στο Αγρίνιο, την Αθήνα, τη Λευκάδα, τη Ναύπακτο, την Αμφιλοχία, την Άρτα, την Ιερά Μονή Παναγίας Τατάρνης Ευρυτανίας, το Θέρμο, το Μεσολόγγι, το Εμπόριο Εορδαίας, την Πάτρα και την Κόρινθο.
     Το Μάρτιο του 1999 έλαβε μέρος στις εκδηλώσεις του Α΄ Ελληνικού Πολιτιστικού Μήνα στη Νότια Αφρική. Τον Ιούλιο του 2000 έλαβε μέρος στον 6ο Διεθνή Διαγωνισμό Θρησκευτικής Μουσικής, στα πλαίσια του 18ου Διεθνούς Χορωδιακού Φεστιβάλ Πρέβεζας, όπου τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο και το χρυσό μετάλλιο, καθώς και με το ειδικό βραβείο για την καλύτερη ερμηνεία Ορθόδοξης Μουσικής.
    Τον Οκτώβριο του 2006 εμφανίστηκε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών πραγματοποιώντας συναυλία, στα πλαίσια του Γ΄ Διεθνούς Μουσικολογικού και Ψαλτικού Συνεδρίου, που οργάνωσε στην Αθήνα το Ίδρυμα Βυζαντινής Μουσικολογίας της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος. Μέλη της Ψαλτικής αυτής εκδήλωσης είναι ηχογραφημένα στην ψηφιακή έκδοση «Ψάλατε συνετώς τω Θεώ – Γ΄» του Ιδρύματος Βυζ. Μουσικολογίας.
    Η Βυζαντινή Χορωδία Αγρινίου έχει εκδώσει τους εξής ψηφιακούς δίσκους (CDs):
-       «Θεοτοκάριον 
-       «Θεοτοκάριον 
-       «Θεοτοκάριον 
-       «Μεγάλη Εβδομάδα  Γ. Ραιδεστηνού»
-       «Ακολουθία της Αγίας Παρασκευής»
-       «Πεντηκοστάριον Εμμ. Φαρλέκα».
   Έχει ηχογραφήσει επίσης τον ψηφιακό δίσκο «Μελωδήματα Γερασίμου Πρεβεζιάνου», που συνοδεύει την έκδοση του ομότιτλου βιβλίου.
     Τη χορωδία που αποτελείται από 20 μέλη, διευθύνει ο Ανδρέας Ν. Λανάρας.




Η υμνογραφία της Μεγάλης Εβδομάδας




Του π. ΓΕΩΡΓΙΟΥ Δ. ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΥ Ομότιμου Καθηγητή Πανεπιστημίου Αθηνών
Η Μεγάλη Εβδομάδα ανακεφαλαιώνει όλη την ανθρώπινη Ιστορία. Τη δημιουργία, την πτώση, την εν Χριστώ ανάπλαση και αναδημιουργία. Ο Χριστός, ο σταυρωμένος και αναστάς Κύριος της Εκκλησίας και της Ιστορίας, προβάλλεται μέσα από τις ιερές Ακολουθίες ως Αυτός που δίνει λύση στη διαχρονική τραγωδία του ανθρώπου και νοηματοδοτεί την Ιστορία.
Υπάρχει δε συνοχή και συνέχεια στα αναγιγνωσκόμενα, αδόμενα και τελούμενα στη Λατρεία, που αποδυναμώνεται όμως με την αποσπασματικότητα της μετοχής, σ’ αντίθεση με τη μοναστική λειτουργική πράξη. Η καταφυγή των φιλακόλουθων στα μοναστήρια αυτές τις μέρες, και μάλιστα τα αγιορείτικα, αυτό το νόημα έχει. Τη δυνατότητα βιώσεως όλου του φάσματος της προσφερόμενης, από τη λατρεία, ανακεφαλαιώσεως της σωτηρίας ανθρώπου και κόσμου.

Κυριακή 21 Απριλίου 2013

Μουσικοφιλολογική Εκδήλωση στην Άρτα (22 Απρ.2013)



   

   O Σύλλογος Φίλων Βυζαντινής Μουσικής  << Το Ενδόφωνον >> διοργανώνει τη Μουσικοφιλολογική Εκδήλωση << Πορεία προς το Πάθος >> . Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 22 Απριλίου και ώρα 7.30 μ.μ στον Ιερό Ναό Αγίου Μαξίμου του Γραικού  Άρτας . Η χορωδία θα ψάλλει βυζαντινούς ύμνους της Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδος υπό τη διεύθυνση του πρωτοψάλτου και καθηγητή βυζαντινής μουσικής κ. Γεωργίου Σιαπέρα. Στα πλαίσια της εκδήλωσης  θα πραγματοποιηθεί και σχετική ομιλία από τον καθηγητή Πανεπιστημίου Ιωαννίνων  κ. Παύλο Κυριακίδη.


   Από τη μεριά μας θέλουμε να ευχηθούμε ολόψυχα στους συναδέρφους μας του << ΕΝΔΟΦΩΝΟΥ >>  και ειδικά στο χοράρχη και συντοπίτη μας Γιώργο Σιαπέρα  καλή επιτυχία  και προτρέπουμε τους αναγνώστες μας να σπεύσουν να απολαύσουν αυτήν τη σημαντική εκδήλωση.


Σάββατο 20 Απριλίου 2013

Κατανυκτικός Εσπερινός Κυριακής Ε' Νηστειών


Τήν Κυριακή 21 Απριλίου 2013 τὸ ἀπόγευμα καὶ ὥρα 7:00 στὸν Κατανυκτικὸ Ἑσπερινὸ ποὺ θὰ τελεσθεῖ στὸν Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Γραικοῦ, θὰ ὁμιλήσει Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης κ.Ἰουστῖνος Μπαρδάκας, Πρωτοσύγκελλος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Φλωρίνης, Πρεσπῶν καί Ἐορδαίας,  μὲ θέμα:
« Μεγάλη  Τεσσαρακοστή : πορεία τῆς καρδιᾱς πρός τόν Ἠγαπημένο ».

ΠΗΓΗ :   www.imartis.gr

Παρασκευή 19 Απριλίου 2013

Ο Ακάθιστος Ύμνος





«ΧΑIΡΕ, ΝYΜΦΗ AΝYΜΦΕΥΤΕ»

Ιδιαίτερη είναι η αγάπη και ξεχωριστός ο σεβασμός, με τον οποίο το σύνολο των πιστών περιβάλλει την Ακολουθία του Ακάθιστου Ύμνου. Αγάπη και σεβασμός που πηγάζουν και εμπνέονται από το πρόσωπο προς το οποίο απευθύνεται η Ακολουθία, από την εκφραστικότητα και τον πλούτο των κειμένων, από το μελωδικό ένδυμα των λόγων. Αγάπη και σεβασμός που εκδηλώνονται με την ευλαβή παρουσία και ενεργό συμμετοχή στην Ακολουθία των «πιστώς προσκυνούντων και δοξαζόντων» Χριστιανών, τα απογεύματα της Παρασκευής καθ’ όλη τη διάρκεια της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.
Ο Ακάθιστος ύμνος χαρακτηρίζεται ως ένα αριστούργημα της βυζαντινής υμνογραφίας, γραμμένο πάνω στους κανόνες της ομοτονίας, ισοσυλλαβίας και μερικώς της ομοιοκαταληξίας. Η γλώσσα του ύμνου είναι σοβαρή και ρέουσα, γεμάτη από κοσμητικά επίθετα και πολλά σχήματα. Έτσι η εξωτερική του μορφή παρουσιάζει μεγάλη ποικιλία και ωραιότητα, που συναγωνίζεται το βαθύ του περιεχόμενο.

Πέμπτη 18 Απριλίου 2013

Φωτογραφίες ιστορικές και αγαπημένες (Α')

      Ήταν πριν τριάντα πέντε χρόνια όταν μια ομάδα ιεροψαλτών της Άρτας συναντώνταν και ίδρυαν το Σύνδεσμο Ιεροψαλτών της Ιεράς Μητροπόλεως Άρτης. Από τότε μέχρι σήμερα στην πολυκύμαντη ιστορία του ο Σύνδεσμος μας αγωνίστηκε και αγωνίζεται με τα πενιχρά μέσα που διαθέτει αλλά και το πλούσιο μεράκι των μελών του , με τις ευλογίες της Ποιμένουσας Μητρός Εκκλησίας , για τη διατήρηση της συλλογικής έκφρασης και της ομαδικής προσπάθειας .

   Η δύναμη της εικόνας πολλές φορές κατορθώνει αυτά που τα λόγια αδυνατούν να πράξουν . Πολεμάει τη λήθη , συγκινεί  , γεννάει ελπίδα και αισιοδοξία.
   Από το προσωπικό αρχείο ενός από τα παλαιότερα μέλη του Συνδέσμου μας , του μουσικοδιδασκάλου Ηλία Δήμου , είναι οι φωτογραφίες που ακολουθούν. 








... συνέχεια σε επόμενη ανάρτηση

Τετάρτη 17 Απριλίου 2013

Ο Μεγάλος Κανόνας


    Πέμπτη βδομάς τν Νηστειν εναι τό λειτουργικό ποκορύφωμα τς Τεσσαρακοστς. Ο κολουθίες εναι μακρότερες καί κλεκτότερες. Στή συνήθη κολουθία τν λοιπν βδομάδων θά προστεθον δύο νέες κτενες κολουθίες·τήν Πέμπτη Μέγας Κανών καί τό Σάββατο κάθιστος μνος. Κανονικά τό ποκορύφωμα ατό θά πρεπε νά ναζητηθ στήν πομένη, στήν κτη βδομάδα τν Νηστειν, πού εναι καί τελευταία τς περιόδου ατς. λλά λα στή λατρεία μας χουν τακτοποιηθ πό τούς Πατέρας μέ πολλή μελέτη καί περίσκεψι. Μέ «διάκρισι», κατά τήν κκλησιαστική κφρασι.

   Μετά πό τήν τελευταία βδομάδα κολουθε Μεγάλη βδομάς, μέ πυκνές καί μακρές κολουθίες, νάλογες πρός τά μεγάλα ορτολογικά της θέματα. Μεταξύ ατς καί το ποκορυφώματος τς Τεσσαρακοστς πρεπε νά μεσολαβήσ μία περίοδος σχετικς ναπαύσεως, μία μικρά νάπαυλα. Τό τόσο λοιπόν νθρωπίνως ναγκαο μεσοδιάστημα εναι τελευταία βδομάς καί τήν ξαρσι το τέλους βαστάζει προτελευταία. 

   Ὁ Μέγας Κανών ψάλλεται τμηματικς στά πόδειπνα τν τεσσάρων πρώτων μερν τς Α' βδομάδος τν Νηστειν καί λόκληρος στήν κολουθία το ρθρου τς Πέμπτης τς Ε' βδομάδος. Στίς νορίες συνήθως ψάλλεται νεξαρτήτως πό τόν ρθρο, ν εδει μικρς γρυπνίας, τό βράδυ τς Τετάρτης μαζί μέ τήν κολουθία το ποδείπνου. Κατά τόν τρόπο ατό διευκολύνονται περισσότερο ο χριστιανοί στήν παρακολούθησί του. Μπορε νά τόν ερ κανείς μέσα στό λειτουργικό βιβλίο πού περιέχει τίς κολουθίες τς Τεσσαρακοστς, στό Τριδιο, καθώς καί σέ μικρά ατοτελ φυλλάδια. παρακολούθησις το Κανόνος ατο κατά τήν ρα τς ψαλμδίας του εναι δύσκολη, γιατί τά νοήματα εναι πυκνά καί ταχύς ρυθμός τς ψαλμδίας του. 

   Καί πρτα δυό λόγια γιά τόν ποιητή του. Τόν Μέγα Κανόνα συνέθεσε γιος νδρέας εροσολυμίτης. Μοναχός κατ᾿ ρχάς στήν Μονή το γίου Σάββα στά εροσόλυμα, λθε στήν Κωνσταντινούπολη γιά κκλησιαστική ποστολή. κε παρέμεινε καί νέλαβε διάφορα κκλησιαστικά πουργήματα καί τέλος νεδείχθη ρχιεπίσκοπος Κρήτης. πέθανε γύρω στά 740 μ.Χ. στήν ρεσό τς Λέσβου, ετε πιστρέφοντας στήν Κρήτη, κατά να ταξείδι του στήν Κωνσταντινούπολι, ετε καί ξόριστος κε -ταν ποστηρικτής τν γίων εκόνων. Στήν παραλία τς ρεσο τιμται μέχρι σήμερα τάφος του, μία μεγάλη σαρκοφάγος, πού βρίσκεται πίσω πό τό γιο Βμα τς ρειπωμένης Βασιλικς τς γίας ναστασίας, που κατά τούς βιογράφους του εχε ταφ. νδρέας ταν λόγιος κληρικός καί μνογράφος.

   Ἡ φιλολογική καί μνολογική του παραγωγή εναι ξιόλογος. Τό σπουδαιότερο μως μνογραφικό του ργο εναι Μέγας Κανών. Τόν γραψε, πως φαίνεται πό διάφορες νδείξεις, περί τό τέλος τς ζως του, κατά δέ τήν μαρτυρία νός Συναξαρίου, στήν ρεσό, λίγο πρίν πεθάν. ν πληροφορία ατή εναι ληθινή, Μέγας Κανών εναι τό κύκνειο σμα το μνογράφου μας. Γιά νά καταλάβουμε τήν ποιητική του δομή πρέπει νά κάμωμε μία μικρή παρέκβασι. Τό ργο ατό νήκει στό ποιητικό εδος τν Κανόνων, πού κατά πολλούς χει τήν ρχή του σ᾿ ατόν τόν διο τόν νδρέα. Εναι δέ ο Κανόνες να σύστημα τροπαρίων, πού γράφοντο γιά να ρισμένο λειτουργικό σκοπό: Νά διακοσμήσουν τήν ψαλμδία τν ννέα δν το Ψαλτηρίου, πού στιχολογοντο στόν ρθρο.

 ψαλλαν τίς ννέα δές καί στούς τελευταίους στίχους τς κάθε μις παρενέβαλλαν τά τροπάρια, πως γίνεται μέχρι σήμερα στούς Ναούς μας κατά τήν ψαλμδία το «Κύριε κέκραξα» στόν σπερινό καί τν ψαλμν τν Ανων στόν ρθρο. ννέα σαν ο δές το Ψαλτηρίου, ννέα καί ο μάδες τροπαρίων πού ποτελοσαν τόν κανόνα. λος κανών ψάλλεται σέ να χο. Κάθε μως δή παρουσιάζει μιά μικρή παραλλαγή στήν ψαλμδία κατά τρόπο, πού νά διατηρεται μέν μουσική νότης στόν λο Κανόνα, φο λος ψάλλεται στόν διο χο, λλά καί νά θραύεται καί μονοτονία μέ τίς παραλλαγές στήν ψαλμδία πού παρουσιάζει κάθε μιά δή.

   Τόν Κανόνα ατόν τς συνθέσεως το κκλησιαστικο ατο ποιητικο εδους κολουθε καί Μέγας Κανών. χει ννέα δές·λες ψάλλονται σέ χο πλ. β', κάθε μως δή χει τό δικό της «ερμό», βάσει το ποίου χουν συνταχθ καί ψάλλονται τά τροπάριά της. Μέγας μως Κανών στήν μορφή του χει μιά χαρακτηριστική διορρυθμία. διορρυθμία του συνίσταται στό τι, συγκρινόμενος πρός τούς λλους μοίους του Κανόνες, εναι «μέγας». Μέγας στήν πόλυτό του ννοια. Μεγαλύτερος δέν μποροσε νά πάρξ καί τοτο γιατί ποιητής θέλησε νά συνθέσ χι τρία τέσσερα τροπάρια γιά τήν κάθε δή, πως συνήθως χουν ο λλοι Κανόνες, λλά πολύ περισσότερα: Τόσα, σα εναι καί ο λλοι στίχοι τν δν, οτως στε στόν καθένα στίχο νά ντιστοιχ καί νά παρεμβάλλεται κατά τήν ψαλμδία πό να τροπάριο. 250 εναι ο στίχοι τν δν, 250 καί τά τροπάρια το Μεγάλου Κανόνος, ν ο συνήθεις Κανόνες χουν γύρω στά 30. Σήμερα τά τροπάρια το Μεγάλου Κανόνος εναι κατά τριάντα περίπου περισσότερα πό τά ρχικά.

   Μεταγενέστεροι μνογράφοι προσέθεσαν τροπάρια γιά τήν σία Μαρία τήν Αγυπτία καί γιά τόν διο τόν γιο νδρέα. Καί ρχόμεθα στό περιεχόμενο το μεγάλου Κανόνος. Δέν εναι τίποτε λλο παρά να κύκνειο σμα, νας θρνος προθανάτιος, νας θρηνητικός μονόλογος. ποιητής βρίσκεται στό τέλος τς ζως του. Ασθάνεται τι ο μέρες του εναι πιά λίγες, βίος του χει περάσει. ναλογίζεται τόν θάνατο καί τήν κρίσι το δικαίου Κριτο, πού τόν ναμένει. Καί ρχεται νά κάμ μία ναδρομή, μία νασκόπησι το πνευματικο του κόσμου. Κάθεται νά συζητήσ μέ τήν ψυχή του. πολογισμός μως δέν εναι νθαρρυντικός. βαρύς κλοιός τς μαρτίας τόν συμπνίγει. συνείδησις τόν λέγχει. Καί ποιητής θρηνε διαρκς γιά τήν βυσσο τν κακν του πράξεων.Στόν θρνο ατό συμπλέκεται ναδρομή στήν γία Γραφή.

   Ατό κυρίως δίδει τήν μεγάλη κταση στό ποίημα. σύνδεσμος μως το θρήνου μέ τήν γία Γραφή εναι πολύ φυσικός. Σάν νθρωπος το Θεο ποιητής νοίγει τό βιβλίο το Θεο γιά νά ξιολογήσ τά πεπραγμένα του. ξετάζει να πρός να τά παραδείγματα το ερο βιβλίου. Τό ποτέλεσμα τς συγκρίσεως εναι κάθε φορά τρομερό καί ατία νέων θρήνων. χει μιμηθ λες τίς κακές πράξεις τν ρώων τς ερς στορίας, χι μως καί τίς καλές πράξεις τν γίων. Δέν το μένει παρά μετάνοια, συντριβή καί καταφυγή στό λεος το Θεο. Καί νοίγει ασιόδοξος προοπτική το ποιητο. Βρκε τήν θύρα το Παραδείσου, τήν μετάνοια. Καρπούς μετανοίας δέν χει νά παρουσιάσ·προσφέρει μως στόν Θεό τή συντετριμένη του καρδιά καί τήν πνευματική του πτωχεία.

   Τά βιβλικά παραδείγματα το Δαυίδ, το τελώνου, τς πόρνης καί το ληστο τόν νθαρρύνουν, Κριτής θά εσπλαγχνισθ καί ατόν, πού μάρτησε πιό πολύ πό λους τούς νθρώπους.

δή α' 
«Πόθεν ρξομαι θρηνεν τάς το θλίου μου βίου πράξεις; ποίαν παρχή πιθήσω, Χριστέ, τ νν θρηνδίᾳ; λλ᾿ ς εσπλαγχνος μοι δός παραπτωμάτων φεσιν».

                                                           ᾨδή β'


«Πρόσεχε, ορανέ, καί λαλήσω· γ νωτίζου φωνς μετανοούσης Θε καί νυμνούσης ατόν».. «δετε, δετε, τι γώ εμι Θεός· νωτίζου ψυχή μου, το Κυρίου βοντος καί ποσπάσθητι τς πρώτης μαρτίας καί φοβο ς δικαστήν καί ς κριτήν καί Θεόν».
δή γ'
 «Πρ παρά Κυρίου, ψυχή, Κύριος πιβρέξας, τήν γν Σοδόμων πρίν κατέφλεξεν». «Πηγήν ζως κέκτημαι σέ το θανάτου τόν καθαιρέτην καί βο σοι κ καρδίας μου πρό το τέλους· μαρτον, λάσθητι, σσον με»

   Μέσα στό πλαίσιο τς κατανυκτικς περιόδου τς Μεγάλης Τεσσαρακοστς « κατανύξεως μεστός» Μέγας Κανών προσφέρει να συγκλονιστικό βίωμα. Μπαίνει στό στόμα το πιστο σάν φωνή, σάν γερτήριο, σάν φυπνιστικός σεισμός. Σάν ποστροφή στήν κοιμωμένη καί ραθυμοσα ψυχή του. Τοτο νακεφαλαιώνει τό θαυμαστό προοίμιο το κοντακίου το Ρωμανο το Μελωδο, πού συμψάλλεται μέ τόν Μέγα Κανόνα:

«Ψυχή μου, ψυχή μου, νάστα, τί καθεύδεις τό τέλος γγίζει καί μέλλεις θορυβεσθαι· νάνηψον ον, να φείσηταί σου Χριστός Θεός, πανταχο παρών καί τά πάντα πληρν».

(πό τό βιβλίο το . Μ. Φουντούλη: ΛΟΓΙΚΗ ΛΑΤΡΕΙΑ, κδ. . Δ.).
 



Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...